23.11.2013 FINAŁ KUJAWSKO POMORSKIEGO PUCHARU DOGTREKKINGU

22.11.2013 Dziennik kapitański SFORY SUCHANINO. Dzisiaj startujemy w finale Kujawsko - Pomorskiego Pucharu Dogtrekkingu. Było SUPER, a co się działo - przeczytajcie. 

Początkowo miałem (Paweł) nie jechać. Iza z Jackiem wybrali się na zawody dzień wcześniej odwiedzająć rodziców, w tej sytuacji wyjazd samemu robił się kosztowny, a pieniądze wolałem wydać na nowe buciki do biegania. W planie był start w kolejnym parkrunie i może jakaś życióweczka, dodatkowo jeszcze bolała mnie stopa po ostatnich zawodach. Pojawiło się jednak zapytanie do Łukasza, że ma wolne miejsce, może kogoś zabrać. I dałem się podpuścić jak małe dziecko :) Łukasz jeszcze raz wielkie dzięki, że mnie zabrałeś. 

Sobota rano, pełna mobilizacja, trzeba się wyszykować na 9:00. Start o 12:00. Klamoty spakowane, babeczki made by Ola zabrane, pies jest, nowe butki są.  Startujemy !!!   Jechała jeszcze z nami Michalina, na którą czekał na starcie Ozyrys z wgraną dzisiejszą trasą :)

W Toruniu byliśmy o 11:00, więc została jeszcze godzina na przygotowania. Czas ogarnąć mapę. W którą stronę pobiec, jak zapanować trasę. Kilka wariantów rozrysowanych palcem po mapie. Przychodzi Łukasz i sugeruje start od wschodniej części mapy (pkt. dla LONGa), po chwili potwierdza to Zbyszek, który układał trasę.  Jeden z wariantów "palcem po mapie" przerodził się w trasę naniesioną flamastrem. Pojawia się Iza, przerysowuje trasę na swoją mapę.

                                                       fot. Zbigniew Skupiński

Została jeszcze chwila na przebranie. Pogoda sprzyjała zawodom. Było ok. 10 stopni, w lesie bezwietrznie. Szkoda, tylko, że pochmurno - czasami delikatna mrzaweczka. Ale generalnie warunki prawie tak idealne jak na zawodach w Grudziądzu. 

Godzina 12:00 starujemy. Większość zawodników poleciała na pkt 1 lub 11 i tylko my na pn-wsch. Na longu SFORA miała jeszcze dwóch rywali, ale nikt za nami nie ruszył. Początek trasy to 1,5 km drogą asfaltową do Szosy Chełmińskiej, poszło szybko i sprawnie. Po drugiej stronie zaczyna się już las, ok. 700 metrów i mamy pk 13, który Zbyszek schował na słupie energetycznym. PK 16 też zdobywamy bez problemu i w dobrym tempie, no może poza małą stratą podczas przeprawy przez strumień.

Nie byłoby miło zamoczyć buty na samym początku. Tutaj rewelacyjnie sprawdziły się nowe Fuji Attack - może jakąś recenzję napiszę, ale trzeba jeszcze w nich pobiegać. Następnie mamy długi odcinek do 15, można było sobie pośmigać. Tak się dobrze i szybko biegło, że się przebiegło:) 

Nadrobiliśmy jakieś 100 - 150 m. Z dojściem na pk 14 był mały problem. Raz, poprowadziłem ekipę za bardzo na zach. i przeszliśmy ścieżkę prowadzącą do pk. Ale nie ma tego złego, poszliśmy wzdłuż linii energetycznej. Naszliśmy na 14 prawie idealnie, a nie zapowiadało się tak dobrze ponieważ powstało tam wiele nowych tras wytyczonych przez pojazdy różnego typu. Wspominał o tym na szczęście Zbyszek przez startem, więc byliśmy przygotowani. Dalej w kierunku pk 12. Dobiegamy do OS Wrzosy, z ul. Zbożowej wpadamy na Owsianą, która miała nas doprowadzić do pk. Jak się okazało Owsiana rozchodziła się na mapie we wszystkie możliwe strony, a w realu część ulic Owsianych pozmieniało nazwy na Brzoskwiniową i znowu nadrobiliśmy kilkaset metrów, ale 12 zdobyta. Punkty LONGa zaliczone wracamy na zachodnią część mapy, gdzie rywalizowały pozostałe ekipy. Na trasie 2 h i 15 km zrobione. Nie jest źle, jeszcze raz tyle. PK 11 na torach, szybko odnaleziony, chociaż można było go przeoczyć - niepozorny :) Krótka przerwa na wodopój dla psów i śmigamy dalej. A przynajmniej chcieliśmy śmigać. Tempo siadło, odezwały się kontuzje i niedyspozycje, jak się okazało przyszłe chorobowe. Ale nie poddajemy się i lecimy dalej. PK 10 zdobyty - trasa do niego zryta przez innych zawodników, więc trudno było nie trafić. 

Pk 9,8,7 i 6 zdobyte bez problemów, ale niestety średnia prędkość spadała. W okolicach PK 9 i 8 spotykamy jeszcze kilku zawodników, którzy byli na trasie. PK 6 złapaliśmy ok. 15:40, tutaj idealnym nosem wykazał się Jacek, który wpadł na punkt, mi wydawało się, że będzie nieco wcześniej.  Zaczynało się ściemniać i należało oświetlić sobie mapę. Czołówka poszła w ruch. Zaczynałem mieć stresa, bo wiem, że Łukasz z Michaliną czekają już pewnie na mecie. Pozostałe PK zdobyliśmy bez problemu, no może pokręciliśmy się trochę przy PK 1 i mieliśmy zagłostkę z dwoma PK 2. Problem w tym, że drogę do PK 4 robiliśmy już po ciemku. Na metę dotarliśmy po 17:00, trasa zajęła 5 h. Szkoda, była szansa na lepszy czas.

Pierwszy i ostatni raz w tym sezonie byłem PIERWSZY, ale dlatego, że Zbyszek nie startował:) 

Jak się okazało nie byliśmy ostatni, na trasie był jeszcze nasz konkurent z longa, ale telefonicznie został ściągnięty z trasy.

Dodam jeszcze tylko, że wracając byliśmy na fantasmagorycznych burgerach w WIDELCU, gdzie zabrał nas Olek Urbański - dzięki. Świetne miejsce.

Podsumowując:

W Toruniu Sfora zajęła:

I miejsce w kat. LONG Kobiet - Iza Buksińska z Piorunem

I miejsce w kat. LONG mężczyzn - Paweł Marcinko z Lupusem

II miejsce w kat. LONG mężczyzn - Jacek Konsur z Rudym

Toruń to też finał Pucharu Kujawsko - Pomorskiego i tutaj.

Iza zajęła I miejsce w kat. LONG K,  Jacek II w kat. LONG M i ja III w kat. LONG M. 

Gratulacje dla Łukasza, który w rewelacyjnym stylu wygrał toruńskiego MID'a i Michaliny, która zajęła II miejsce w kat. MID K.

Wielkie podziękowania dla Grzegorza za organizację zawodów, jak się okazało było to też pożegnanie - ale pewnie jeszcze się spotkamy.

Wielkie dzięki za przygotowanie rewelacyjnej trasy należą się Zbyszkowi, było SUPER !!! i oczywiście GRATULACJE za I miejsce w kat. LONG w Pucharze Kujawsko - Pomorskim.    

Przed nami finał 7 grudnia w Kolibkach !!!    

Polub nas na Facebook'u: https://www.facebook.com/SforaSuchaninoDogtrekking?bookmark_t=page

POCKER THE POLISH DOGTROTTER U SFORY SUCANINO

Sfora Suchanino - Dogtrekking popiera akcję Pockera 

Pocker-The Polish DOGtrotter to najnowszy światowy proadopcyjny projekt wymyślony przez Kasia Pisarska. Psiak-maskotka podróżuje po wszystkich kontynentach, przechodzi z rąk do rąk, odwiedza Urzędy, Szkoły, lata samolotem, jeździ tramwajem i każdego dnia, spotkanym ludziom mówi, że zwierzęta się adoptuje. Hau 

Polub nas https://www.facebook.com/pages/Pocker-The-Polish-DOGtrotter/172019979659784 

26.10.2013 HEJTUS k. PRZODKOWA

Po dwutygodniowej przerwie i odpuszczeniu zawodów w Kamieniu Krajeńskim, zdecydowaliśmy się pojechać na kolejną edycję zawodów Pomorskiego Pucharu Dogtrekkingu, organizowaną tym razem, we wsi Hejtus, koło Pomieczyna, w pięknie położonej gminie Przodkowo. Tereny Pojezierza Kaszubskiego, chociaż bardzo piękne, po raz kolejny okazały się dla nas ciężkim orzechem do zgryzienia, szczególnie w kwestii nawigacyjnej, jak również kondycyjnej. Powróciły koszmary z Przywidza...ale po kolei...

Sobota zaczęła się wcześnie, Gosia z Bafi przyjechała autobusem na Suchanino, następnie zabraliśmy Pawła z Lupusem i wszyscy, zwarci i gotowi, około godziny 8:10 wyruszyliśmy Huskowozem w stronę Przodkowa. Niecałe 45 min jazdy i zagościliśmy na posesji Bazy Wypadowej "Hejtus", gdzie gospodarzem był "Przystanek Alaska". Tutejsza okolica przywitała nas mglista, wietrzną, deszczową pogodą i temperaturą powietrza w okolicach 3°C. W biurze zawodów dopełniliśmy formalności i z mapami w rękach wróciliśmy na pokład Huskowozu, aby w cieple i na spokojnie zaplanować trasę. Pierwsze wrażenia dosyć nieoczekiwane, sporo kręcenia będzie, ponieważ punkty kontrolne były rozrzucone po całej mapie. Wybraliśmy wariant "południowy", aby później wracając przez wieś Kolonia, zrobić północną część mapy. W szybkim tempie przebraliśmy się i ruszyliśmy w stronę startu, mijając po drodze rozstawioną w całej okazałości ekipę "Przystanku Alaska". Nie powiem, na prawdę zazdrościliśmy im sprzętu, głównie wózków i sań. Na starcie zebrało się sporo osób, krzyk niesamowity, zresztą jak zawsze. Wysłuchaliśmy odprawy i wreszcie wystartowaliśmy!

fot. Agnieszka Mokwińska

Prostą drogą, łączącą Hejtus z Sianowską Hutą i po skręcie w lewo, w lesie docieramy do pkt 2. Tutaj krótkie spotkanie z Panem Husky, który pognał dalej na następny punkt. My również biegniemy, trochę pod górkę, po bagnistej drodze, zostawiamy na później punkt 3 i ruszamy szukać pkt 12 na skraju lasu. Przechodzimy przez gospodarstwa, łąki ogrodzone, mamy problemy z odnalezieniem punktu. Ponownie spotykamy Zbyszka z Ozim i wspólnie cofamy się do głównej drogi. Skręt w lewo, był faktycznie, wąska, leśna ścieżka przykryta grubą warstwą liści, pomiędzy ciasno rosnącymi drzewami, doprowadza nas na skraj lasu, następnie przez iglasty młodnik i zdobyliśmy pkt 12. Już na samym początku sporo się namęczyliśmy, a to dopiero początek. Zrobiliśmy nawrotkę po pkt 3 i lecimy na "ósemkę". Nasze szanse na wygraną topniały z minuty na godzinę...Nie wiedzieliśmy jednak jak tam konkurentki Izy, więc, mimo wszystko dzielnie napieraliśmy do przodu, z nadzieją na podium w męskiej kategorii. Znalezienie pkt 8, który znajdował się niedaleko od głównej ścieżki, również na skraju pola, nie sprawiło nam większych problemów. Wracając do głównej drogi, spotykamy wielu zawodników z kategorii na krótsze dystanse, którzy chyba szukali pkt nr 3. Z głównej drogi odbijamy w lewo w przecinkę leśną, która, jak się później okazało była drogą prowadzącą wprost na pkt 7. Jeszcze jedno zejście ze skarpy, trochę zamotaliśmy się na kolejnej błotnistej drodze, wbijamy w las, skok przez ciek i wspólnymi siłami zlokalizowaliśmy pkt 7, który znajdował się w rezerwacie przyrody "Smolne Błoto". Dobrze, że nie było większych opadów deszczu w ostatnich dniach, więc wydostanie się z torfowiska wysokiego, nie sprawiło nam problemów, choć, miejscami było grząsko. Wychodzimy na fajną, szeroką drogą, dość krętą, która doprowadziła nas do krzyżówki dróg, gdzie znaleźliśmy pkt 4. Jest nawet spoko, może zdobędziemy z Pawłem pudło. Skręcamy w lewo i po raz kolejny błotnistą drogą, po paru minutach podbijamy odnajdujemy pkt 9. 

Jest fajnie, teraz tylko na pkt 14. Lecimy główną drogą w kierunku Sianowskiej Huty, wychodzimy z lasu, przechodzimy przez wieś i skręcamy w prawo w kierunku lasu, polem zbiegamy w dół, po lewej mamy gospodarstwa i pole ogrodzone, gdzie biegały konie. Przeskakujemy ciek, wspinamy na górkę, schodzimy z górki i nagle jesteśmy na krzyżówce czterech dróg. Głowimy się, i dalej mędrkujemy, i dalej.... gdzie my kur.. jesteśmy!! Ale "na rozstaju dróg stoi dobry Bóg, On wskaże Ci drogę..." jak śpiewał Piotr Kupicha z zespołu Feel. Zaczepiliśmy miejscowego człowieka, który podpowiedział nam jak się kierować na wieś Kolonia. Gruntową drogą, a później asfaltem, a następnie dalej gruntową drogą docieramy do pkt 14. Hurrra!!! Jak się okazało, po raz pierwszy w naszych startach w zawodach DT wyszliśmy poza mapę. Wstyd, jak z Sianowskiej Huty na Księżyc.Strata czasowa, szkoda gadać. Trzy godziny za nami, walczymy wspólnym tempem o zwycięstwo Izy w jej kategorii. 

Wracamy się na krzyżówkę dróg, gdzie znajdował się pkt 4. Skręcamy w lewo i lecimy na Kolonię. Odnalezienie pkt 15 było łatwe i przyjemne. Chociaż ścieżka przez pole musieliśmy się domyślać i na skraju pola jest pkt. Zaczęło trochę padać, po drodze mijamy trening motocrossowy na pobliskim polu i kierując się na na wieś Borowiec, docieramy do pkt 10. Po drodze zrobiło się trochę międzynarodowo, mijamy Syberię, Brazylię i szeroką, błotnistą drogą kierujemy się na pkt 5, który jak się okazało, po naszych poszukiwaniach, był przesunięty i źle zaznaczony. Znalezienie zajęło nam parę minut i wydobywając z siebie resztkę sił, forsujemy finisz.Został już ostatni pkt 11. Znaleźliśmy wydeptaną ścieżkę, za oczkiem, która prowadziła przez pole. Na otwartej przestrzeni zaczęło mocno wiać, ale na skraju pola, znaleźliśmy pkt 11. Stawiamy sobie cel, dotrzeć na metę przed upływem 5 godzin. Do mety prowadziła prosta droga z paroma zakrętami, szybkie zbiegnięcie w dół i przeskakując przez rowy melioracyjne, zamoczyliśmy na koniec buty, wbiegamy na metę, którą Michał już składał. Obrazek, prawie częsty dla nas. Jeszcze brawa od pozostałych uczestników na mecie i możemy odetchnąć z ulgą. Czekamy na decyzję sędziów i okazało się, że Iza zdobyła 1 miejsce! A jednak warto było, pomimo tej wpadki, z wyjściem poza mapę, starać się do samego końca.

Na mecie czekała na nas Gosa z Bafi, która zajęła 4 miejsce!

Gosia z Bafi, 4 miejsce, kat. Fitness, 2:08

Iza z Piorunem, 1 miejsce, kat. LONG kobiety, 5:03

Paweł z Lupusem, 4 miejsce, kat. LONG mężczyźni, 5:03

Jacek z Rudym, 4 miejsce, kat. LONG mężczyźni, 5:03

W biurze zawodów zostaliśmy poczęstowani przepysznym barszczykiem, nuggetsami z kurczaka i pysznymi hamburgerami. Dziękujemy "Sklepowi po schodkach" za poczęstunek, a dodatkowo zaopatrzyliśmy się w domowej roboty smalec ze skwarkami. Wymiana spostrzeżeń i uwag z organizatorami zawodów, dekoracja i zbieraliśmy się w drogę powrotną. 

Kaszuby po raz kolejny dały nam w kość. Dosłownie i w przenośni. Ciężki teren, wymagająca trasa i niesprzyjająca pogoda zrobiły swoje. Niestety powtórzył się koszmar z Przywidza, ale to nas nie zniechęca i już niebawem startujemy na zawodach Polskiej Ligi Dogtrekkingu w Toruniu. Z podniesionymi głowami i nauczką na przyszłość opuszczamy malowniczą krainę Kaszub i wracamy do domu.

Dziękujemy organizatorom za kolejną udaną edycję zawodów DT. Wspaniała atmosfera, solidna organizacja i fajna trasa. Zdecydowanie stwierdziliśmy, że były to jedne z lepszych zawodów w tym sezonie.